Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

Προσευχή-εὐχαριστία μετά τήν Θεία Λειτουργία καί τήν Θεία Κοινωνία.κ.λ.π.

Ὁ φθόνος (Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

1.Τίποτε δέν μᾶς χωρίζει περισσότερο, τόν ἕνα ἄνθρωπο ἀπό τόν ἄλλο, ὅσο ὁ φθόνος καί ἡ ζήλεια.
Τίποτε δέν  ὑπάρχει τό ὁποῖο τόσο πολύ νά μᾶς χωρίζει καί διασπᾶ μεταξύ μας ὅσο ὁ φθόνος καί ἡ βασκανία (ζήλεια).
2. Ὁ φθόνος στερεῖται κάθε συγγνώμης.
Ὁ φθόνος, τό φοβερό αὐτό νόσημα πού στερεῖται κάθε συγγνώμης.
3.Ὁ φθόνος εἶναι χειρότερος ἀπό τήν φιλαργυρία.
Ὁ φθόνος εἶναι κακό τό ὁποῖο καί ἀπό τήν ρίζα τῶν κακῶν φιλαργυρία εἶναι πολύ φοβερώτερο. Διότι ὁ φιλάργυρος τότε εὐχαριστεῖται, ὅταν αὐτός λάβει· ὁ δέ βάσκανος τότε εὐχαριστεῖται, ὅταν ὁ ἄλλος δέν λάβει, νομίζοντας δική του εὐεργεσία τήν δυστυχία τῶν ἄλλων.
4. Ὁ φθόνος εἶναι ἡ πιό μεγάλη μανία (τρέλλα).
Ἀπό αὐτό τό νόσημα τί ἄλλο θά μποροῦσε νά γίνει (ὑπάρξει) πιό τρελλό; Διότι ἐνῶ ἀμελεῖ τά δικά του κακά, λειώνει γιά τά ξένα καλά, κατασκευάζοντας γιά τόν ἑαυτό του ἄβατο τόν οὐρανό καί πρό τοῦ οὐρανοῦ δέ καί τόν παρόντα βίο τόν κάνει ἀβίωτο.
5. Ὁ φθόνος κατατρώγει τόν φθονερό.
Λοιπόν ὄχι τόσο πολύ τό ξύλο καί τό μαλλί  τρώγονται ἀπό τό σκουλήκι καί τόν  σκώρο πού κάθονται μέσα τους, ὅσο ὁ πυρετός τῆς βασκανίας κατατρώγει τά ὀστᾶ αὐτῶν πού βασκαίνουν καί καταστρέφει τήν σωφροσύνη τῆς ψυχῆς.

Ἐναλλακτική ἤ ὁλιστική ἰατρική- Ἀγιουρβεδα (AYURVEDA),χρωματοθεραπεία (AURA SOMA)καί ... ἀποκρυφισμός ἀνατολικῶν θρησκειῶν

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΤΟΝΙΖΕ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΗ. Διαβᾶστε τό ἄρθρο καί σταθεῖτε μακρυά ἀπό φάρμακα-βότανα-τρόφιμα πού ἔχουν σχέση μέ τήν ἀγιουρβέδα (εἶναι ἀγιουρβεδικά).

Ανορθόδοξες «Θεραπείες» της Νέας Εποχής
:
Χρωματοθεραπεία (Aura Soma) - Αγιουρβεδα (Ayurveda)

Πρωτ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος Δρ. Θ.

περιοδικό ΕΦΗΜΕΡΙΟΣ - ΙΟΥΛΙΟΣ-ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2007

Ο ανθρώπινος πόνος και η ασθένεια υπήρξε πάντα ένα φαινόμενο στην ιστορία του ανθρωπίνου γένους πού έτυχε πολυμερούς προσέγγισης και ερμηνείας με κύριο παράγοντα φυσικά αντιμετώπισής του την ιατρική επιστήμη. Το πλήθος των παραμέτρων με τις οποίες συσχετίζεται το πρόβλημα της ασθένειας, υπήρξε η αφορμή τις τελευταίες δεκαετίες, πλήθος αποκρυφιστικών, εσωτεριστικών, γκουρουιστικών κ.ά. ομάδων, κομμάτια του παγκόσμιου αντιχριστιανικού μωσαϊκού της “Νέας Εποχής”, να χρησιμοποιούν μέσα στις διδασκαλίες τους θέματα πού σχετίζονται με την υγεία.

Φιλαργυρία: πῶς θεραπεύεται;(Ἁγ. Νικοδήμου-Πνευματικά γυμνάσματα)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 22-08-10 στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, Ἱπποδρομίου Θεσσαλονίκης.
Πηγή εἰκόνας: http://www.oramaworld.com/images/byzicons/wooden_icons/chv15_300.jpg

Το «κεράκι» πριν από το Ευαγγέλιο. Μνήμη αποτομής της κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου

Του κ. Αχιλλέα Πιτσίλκα, διδάκτορα Θεολογίας



Στις 29 Αυγούστου η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη της αποτομής της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου, που χαρακτηρίστηκε στην Καινή Διαθήκη ως «λύχνος καιόμενος και φαίνων» (Ιω. 6,18), και ως Πρόδρομος του Κυρίου και ως «μείζων εν γεννητοίς γυναικών» (Ματ. 11, 11). Για να γίνουν δε πιο κατανοητά τα όσα αναφέρονται στη μνήμη αυτή, θα κάνουμε λόγο πρώτα για τα όσα αναφέρονται στο γεγονός της φυλάκισης, κατόπιν για τη γιορτή των Γενεθλίων του Ηρώδη και τον αποκεφαλισμό του Ιωάννη και τελικά για τα όσα ακολούθησαν το μαρτυρικό θάνατο του Αγίου, που δίκαια χαρακτηρίστηκε ως «Πρώτος πριν από τον Ένα». Ένα μονάχα θα έλεγα ακόμη προλογικό, ότι δηλαδή



«Μνήμη δικαίου μετ’ εγκωμίων, σοι δε αρκέσει η μαρτυρία του Κυρίου Πρόδρομε.

Ανεδείχθης γαρ όντως των Προφητών σεβασμιώτερος, ότι και εν ρείθρον βαπτίσας κατηξιώθης τον κηρυττόμενον, ότι της αληθείας υπεραθλήσας, χαίρων ευαγγελίσω και τοις εν Άδη, Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί τον αίροντα την αμαρτίαν του κόσμου, και παρέχοντα ημίν το μέγα έλεος».

29 Αυγούστου Συναξαριστής

Αποτομή Κεφαλής Ιωάννου Προδρόμου, Θεοδώρας Οσίας, Αρκαδίου Θαυματουργού, Βασιλείου Μακεδώνα Αυτοκράτορα, Sebbi.




Ἀποτομὴ Κεφαλῆς Ἰωάννου Προδρόμου



«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.

Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.

Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.

Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ

Επίσκοπος π. Αυγουστίνος Καντιώτης, Αιωνία του η μνήμη!

ΤΟ ΕΞΠΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ
ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΕΛΑΒΕ, ΕΧΘΕΣ ΣΑΒΒΑΤΟ 28-8-2010, ΚΑΙ ΩΡΑ 5 π.μ.
Ας μη λυπούνται οι πιστοί, που ο Γέροντας έφυγε από κοντά μας, γιατί ο Χριστός ζει και οι άνθρωποι του Θεού δεν πεθαίνουν ποτέ. Ο Γέροντας αγωνιστής ιεράρχης από την θριαμβεύουσα Εκκλησία θα έχει μεγαλύτερη παρρησία στο Θεό και θα βρίσκεται πάντοτε κοντά στους  αγωνιζομένους χριστιανούς και θα πρεσβεύει υπέρ αυτών  και θα συναγωνίζεται μαζί τους.

Σάββατο, 28 Αυγούστου 2010

Θετική σκέψη, Silva Μind control, Ψυχοδυναμική, Σαϊεντολογία: Ἐπίκινδυνες αιρέσεις.

ΟΙ «ΠΑΤΕΡΕΣ» ΤΗΣ «ΘΕΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ»
Η κίνηση γύρω από τη «δύναμη της σκέψης» εμφανίζεται ήδη στον περασμένο αιώνα. Ο Ralph ΝΝaldο Emersοn (1803-1882) διακήρυξε πώς η μόνη πραγματικότητα είναι το «θεϊκό στοιχείο», πού βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο, χρησιμοποίησε την ύπνωση με σκοπό να αφυπνίσει τις εσωτερικές δυνάμεις του ανθρώπου και υποσχέθηκε με τη μέθοδο του ν' οδηγήσει στην πληρότητα της ύπαρξης. Παρόμοιες ιδέες διακήρυξε και ο Γάλλος Φαρμακοποιός Emile Cοue (1856-1926).
Όμως σαν «πατέρας» της «θετικής σκέψης» λογίζεται ο Jοseph Murphy (+1981). Βασικοί «ιεραπόστολοι» είναι ο Nοrmn Nincenτ Peale, ο Ε. Freiτag κα. Τα βιβλία τους κυκλοφορούν σήμέρα σε πολλά εκατομμύρια αντίτυπα

Μοναχός καί Μοναχισμός (Γέρων Σεραφείμ Σαββαϊτης)

Ὁ Μοναχισμός εἶναι ἡ τέλεια ἐφαρμογή τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ Μοναχός εἶναι ἕνας καλός χριστιανός· συνεχιστής τῆς ἀποστολικῆς ζωῆς τῶν πρώτων χριστιανῶν.

Πνευματικές Συμβουλές του Γέροντος Σεραφείμ του Σαβαΐτου
       Οι παλαιοί άγιοι μοναχοί ονόμαζαν τη μοναχική ζωή, ζωή «ευαγγελική», δηλαδή ζωή σύμφωνη με τις εντολές του Ευαγγελίου.        «Μοναχός εστί ο μόνον των του Θεού εχόμενος όρων και λόγων, εν παντί καιρώ και τόπω και πράγματι». Η ζωή του μοναχού είναι αφιερωμένη στον Θεό, στην υπηρεσία του Θεού μόνο από υπερβολικό ουράνιο έρωτα.        Βιώνει τις θρησκευτικές αξίες εκούσια περιορισμένος, απομακρυσμένος από τον κόσμο, αλλά ζει για τον κόσμο και την Εκκλησία. «Πάντων κεχωρισμένος και τοις πάσι συνηρμομένος.».

Μετάνοια ἤ ὑψηλή Θεολογία; (MP3)(Ἀπό τόν Εὐεργετινό).


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 21-08-10.

Προσευχή-εὐχαριστία μετά τήν Θεία Λειτουργία καί τήν Θεία Κοινωνία.

Τί πρέπει νά κάνουμε ΜΕΤΑ ΤΉ ΘΕΙΑ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ καί τήν ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ:
 α) Εὐχαριστία καί
β)Προσοχή. Πρέπει νά προσέχουμε ὥστε ἡ Θεία Λειτουργία νά συνεχίζεται στή ζωή μας μέ τήν συνεχή προσευχή καί τήν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου
α)Εὐχαριστία
Ἡ εὐχαριστία γιά τή Θεία  Λειτουργία πού ζήσαμε, διαφυλάττει τή Θεία Χάρη, πού δεχθήκαμε κατά τή διάρκειά Της.
 «Ἐκεῖνο πού φέρνει τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο», λέγει ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ, «εἶναι ἡ καρδιά πού κινεῖται πάντοτε σέ ἀκατάπαυστη εὐχαριστία»[1].

28 Αυγούστου Συναξαριστής Μωυσέως Αιθίοπα, Διομήδους και Λαυρεντίου, Δικαίου Βασιλιά Εζεκία, Άννας θυγατέρας του Φανουήλ, των Αγίων 33 Μαρτύρων από την Ηρακλεία, Δάμωνος Ιερομάρτυρα, Ειρήνης και Σοφίας Μαρτύρων.

Ὁ Ὅσιος Μωϋσῆς ὁ Αἰθίοπας

Ὁ Ὅσιος Μωυσῆς ἔζησε στὴν Αἴγυπτο καὶ στὴν ἀρχὴ ἦταν ληστής. Ἀλλὰ τὸ φῶς τῆς γνώσης καὶ τῆς μετανοίας δὲν ἄργησε νὰ φωτίσει τὸν δρόμο του. Ἡ μεγάλη ἐπιείκεια ποὺ ἔδειξε πρὸς αὐτὸν κάποιος χριστιανός, ἐνῶ αὐτὸς τὸν εἶχε βλάψει, ἐπέφερε στὸν Μωυσῆ ψυχικὴ ἀνακαίνιση.

Πίστεψε, ἔγινε χριστιανὸς καὶ κατόπιν μοναχός. Ἀγωνίστηκε σκληρὰ μέσα στὴν ἔρημο καὶ ἀπέκτησε μεγάλη πνευματικὴ σύνεση καὶ ἀρετή. Ἡ φήμη του ἔφερνε στὸ ἐρημητήριό του πολλοὺς χριστιανούς, ποὺ ἄκουγαν μὲ δέος τὴ διδασκαλία του κατὰ τῆς ὑπερηφάνειας καὶ τῆς κατάκρισης.

«Εἶμαι», ἔλεγε, «ὁ χειρότερος τῶν ἁμαρτωλῶν. Τὰ περασμένα μας ἁμαρτήματα πρέπει νὰ τὰ ἔχουμε πάντα μπροστά μας καὶ νὰ λυπούμαστε γι’ αὐτά. Αὐτὸ εἶναι ἡ καλύτερη μέθοδος γιὰ νὰ φυλάξουμε τὸν ἑαυτό μας, μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀσφαλή. Ἂν νομίσουμε ὅτι εἴμαστε πνευματικὰ ὄρθιοι, τότε ἀκριβῶς εἶναι ὁ μεγάλος κίνδυνος μήπως πέσουμε. Γιὰ νὰ μὴ φοβόμαστε τὸν Θεό, ὀφείλουμε νὰ φοβόμαστε πολὺ τὸν ἑαυτό μας, δηλαδὴ τὶς ἀδυναμίες καὶ τὰ πάθη μας».

Μὲ τέτοια ἁγία ζωή, ὁ Μωϋσῆς ἔφθασε στὸ 75ο ἔτος τῆς ἡλικίας του. Ὥσπου ξαφνικά, εἰδωλολάτρες ληστὲς εἰσέβαλαν στὸ σπήλαιό του καὶ τὸν σκότωσαν μὲ μαχαίρια. (Σύμφωνα ὅμως μὲ τὴν Συναξαριακὴ πηγὴ τοῦ Ἅγιου Νικόδημου, ὁ Ἅγιος Μωϋσῆς ἀπεβίωσε εἰρηνικά).

Τί εορτάζουμε στη Μεταμόρφωση;(mp3)


Ὀμιλία τοῦ π. Σάββα στό ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς» στίς 6-08-10.
Πηγή εἰκόνας:http://1myblog.pblogs.gr/files/f/343022-0806_Metamorfosis1.jpg

Παρασκευή, 27 Αυγούστου 2010

Κατάθλιψη, ψυχικές αρρώστειες, λύπη: Προσευχές

Ψαλμοί γιά τήν κατάθλιψη, σύμφωνα μέ τήν χρήση τοῦ Ψαλτηρίου, ἀπό τόν ἅγιο Ἀρσένιο τόν Καππαδόκη:
Ψαλμός 4ος: Γιά νά θεραπεύσει Θεός τούς εαίσθητους νθρώπους, πού ρρώστησαν πό μελαγχολία πό τή συμπεριφορά τν σκληρόκαρδων νθρώπων.
Δ 4.Εἰς τὸ τέλος, ἐν ψαλμοῖς· ᾠδὴ τῷ Δαυΐδ.
2 ΕΝ τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσήκουσάς μου, ὁ Θεὸς τῆς δικαιοσύνης μου· ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με. οἰκτείρησόν με καὶ εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου. 3 υἱοὶ ἀνθρώπων, ἕως πότε βαρυκάρδιοι; ἱνατί ἀγαπᾶτε ματαιότητα καὶ ζητεῖτε ψεῦδος; (διάψαλμα). 4 καὶ γνῶτε ὅτι ἐθαυμάστωσε Κύριος τὸν ὅσιον αὐτοῦ· Κύριος εἰσακούσεταί μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτόν. 5 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε·

ΓΑΜΟΣ Ἤ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ; (Τί συμβουλεύει ὀ Γέροντας Παΐσιος)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 16-07-10.

27 Αυγούστου Συναξαριστής Ποιμήν Οσίου, Λιβερίου Ομολογητού, Οσίου Επισκόπου Καρδούης, Βάπτιση Αιθίοπα Ευνούχου, Ανθούσας της Νέας, Φανουρίου Νεοφανούς, Αρκαδίου Βασιλέα, Θεοκλήτου Οσίου.


Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν

Μαζὶ μὲ τὰ ἄλλα ἀδέλφια τοῦ ἔκαναν μικρὴ μοναχικὴ ἀδελφότητα σὲ μία μικρὴ σκήτη στὴν Αἴγυπτο. Ἡγούμενος αὐτῆς τῆς ἀδελφότητας ἦταν ὁ Ποιμήν, ποὺ εἶχε ὅλα τὰ προσόντα πραγματικοῦ ποιμένας ψυχῶν. Ἡ φήμη του εἶχε φθάσει σὲ μακρινὲς περιοχὲς καὶ πολὺς κόσμος ἐρχόταν νὰ τὸν δεῖ καὶ νὰ τὸν συμβουλευθεῖ. Αὐτός, ὅμως, δεχόταν μόνο τοὺς μικροὺς καὶ ταπεινούς. Ὅσοι ἔρχονταν ἀπὸ περιέργεια, δὲν τοὺς δεχόταν, ἔστω καὶ ἂν ἦταν ἄρχοντες.

Κάποτε ἕνας ἀπ' αὐτοὺς θύμωσε ποὺ δὲν τὸν δέχθηκε. Καὶ ἐπειδὴ ἦταν δικαστής, συνέλαβε τὸν μοναχογιὸ τῆς ἀδελφῆς του Ὁσίου, μὲ τὴν ἰδέα ὅτι τώρα θὰ ἐρχόταν ὁ ἴδιος ὁ Ποιμὴν σὲ αὐτόν. Ὁ Ὅσιος, ὅμως, ἔγραψε πρὸς αὐτόν: «Ἐξέτασον τὸν ἀνεψιόν μου κατὰ τοὺς νόμους. Εἶναι ἔνοχος; Τιμώρησέ τον. Ἐὰν ὅμως δὲν εἶναι, κᾶμε ὅπως θέλεις». Ὁ δικαστὴς θαύμασε τὰ γραφόμενα τοῦ Ὁσίου καὶ ἀμέσως ἀπέλυσε τὸν ἀνεψιό του.

Ὅλα αὐτά βέβαια, τὰ κατάφερνε ὁ Ποιμήν, διότι καλλιεργοῦσε τὸ θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, τὴν ταπεινοφροσύνη. Συχνὰ μάλιστα ἔλεγε: «Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴν ταπείνωσιν, ὅσην ἀπὸ τὸν ἀέρα τὸν ὁποῖον εἰσπνέει. Ἡ ταπεινοφροσύνη τοῦ πνεύματος εἶναι ἡ ζωὴ τῆς ψυχῆς». Ὁ Ὅσιος Ποιμὴν πέθανε εἰρηνικά, προκύπτοντας σὲ ὅλες τὶς χριστιανικὲς ἀρετές.

Πέμπτη, 26 Αυγούστου 2010

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος Β΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»
Μέρος Β΄
Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.
(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)

4. Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ Η «ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ.

Ἀντίστοιχα καί τά παιδιά ἀγαποῦν τή μητέρα τους. Ἡ μητέρα κατά κανόνα ἀπολαμβάνει μεγάλη ἀγάπη ἀπ΄τά παιδιά της.  Τά παιδιά πλησιαζουν τήν μητέρα πολύ πιό εὔκολα ἀπό ὁποιοδήποτε ἄλλο πρόσωπο.
Γιά αὐτό ἡ μητέρα παίζει ἕνα κύριο ρόλο στήν  ἀγωγή. Ἀκόμα καί ὅταν ἡ μητέρα μαλώσει τά παιδιά, λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἀκόμα καί ἄν τά ξυλοφορτώσει, κατόπιν τά παιδιά θά τρέξουνε πάλι στήν ἀγκαλιά της.
Τά παιδιά προτιμοῦνε τήν μητέρα περισσότερο  ἀπό ὅλα τά ἄλλα πρόσωπα, εἴτε μέσα, εἴτε ἔξω ἀπό τήν οἰκογένεια. Τίποτα δέν εἶναι ἀσφαλέστερο καί ἀναγκαιότερο, γιά τά παιδιά, λέει ὁ Ἱερός

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀνώτερο ἀπό τά φυσικά χαρίσματα τό χάρισμα τῆς προσευχῆς»



Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.141-142)
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
«Ἀνώτερο ἀπό τά φυσικά χαρίσματα τό χάρισμα τῆς προσευχῆς»
Κάποτε ὁ στάρετς σέ κάποιους νεαρούς πού ἦσαν παρόντες σέ μιά παράκληση καί εἰρωνευόναν, μετά τήν ἀκολουθία τούς εἶπε:
-Νά, ἐμεῖς ἐδῶ προσευχηθήκαμε, ἀλλά δέν προσεύχονταν ὅλοι. Ἡ προσευχή εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ καί δέ δίδεται σέ ὅλους.  Γι’ αὐτό ὅποιος δέν ἔχει αὐτό τό δῶρο δέν μπορεῖ νά προσευχηθεῖ.
Ὁ μουσικός παίρνει τό βιολί του καί μέ αἴσθημα ἀφήνει νά βγοῦν διάφοροι ἦχοι. Ὅλοι τόν ἀκοῦνε καί θαυμάζουν: «Τί δῶρο!», λένε. Ἤ ὁ ζωγράφος ζωγράφησε ἕναν ὡραῖο πίνακα κι αὐτόν τόν θαυμάζουν γιά τό δῶρο, τό ταλέντο του.  Καί ἡ προσευχή, ἡ συνομιλία μέ τό Θεό εἶναι ἀνώτερη ἀπό τό χάρισμα τοῦ τραγουδιστῆ, τοῦ μουσικοῦ, τοῦ ζωγράφου.  Καί τό νά γελᾶς μέ τό χάρισμα τῆς προσευχῆς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου εἶναι τρομερό καί ἀπρεπές.
Στά οὐράνια σκηνώματα, κι ἐκεῖ θά ψάλλονται προσευχές, ἀλλά ἐκεῖ θά ἀναπέμπονται ὄχι προσευχές μετάνοιας, ἀλλά ὕμνοι δοξολογίας.  Θά δοξάζουν τό Θεό: «Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός!», «Σέ ὑμνοῦμεν».  Δέ θά ψάλλουν ἐκεῖ: «Κύριε, ἐλέησον», «Παράσχου Κύριε», ἀλλά θά ψάλλουν: «Σοί Κύριε». Ἐμεῖς ἐδῶ σπανίως ψάλλουμε : «Σοί Κύριε», ἐπειδή, πρός τό παρόν, ζητοῦμε ὅλη τήν ὥρα

Αγία Γραφή-Πώς πρέπει να την μελετάμε; (Από τον Ευεργετινό)(mp3)


Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 7-08-10.
Πηγή εἰκόνας:http://www.apostoliki-diakonia.gr/bible/3a.jpg

Βάπτιση, Γάμος καί ...βεβήλωση;

Η ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ

ΑΡΧΙΖΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΑ
«λεγα πώς τή γλύτωσα, μά σχημα τά νέα.
Βάπτιση μο τοιμάζουνε μέ μπόλικη παρέα.
Μο επαν δέν εναι τίποτα, ραĩα θά περάσω.
Ρώτησα μως κι μαθα καί λέω νά τό σκάσω.
Καλά – καλά στά ψάλλουνε, σέ γδύνουν, σέ λαδώνουν
καί στό νερό σέ βάζουνε καί τό μαλλί σο κόβουν.

λα ατά θά τά τραβήξω τήν Κυριακή…
στίς 11.00 στόν ερό Ναό….»

Τό παραπάνω κείμενο εναι να πό τά πιό πια καί συνηθισμένα προσκλητήρια σέ βάπτιση νηπίου πό ρθόδοξη, δυστυχς, οκογένεια. πάρχουν καί χειρότερα, τά ποĩα καταργον τελείως κάθε ασθηση σοβαρότητας καί ερότητας το μεγάλου Μυστηρίου το Βαπτίσματος.

Περί μεταμόσχευσης. Αρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ

…διαβάζω περισσότερο και βρήκα μάλιστα δυνάμεις να γράψω και μερικά γράμματα. Γενικά τα γράμματα έγιναν για μένα ένας εφιάλτης. 
Δυστυχώς, από μένα και σε αυτή την κατάσταση που βρίσκομαι, οι άνθρωποι περιμένουν γράμματα γεμάτα προσοχή και κα­τανόηση. Ο καθένας περιμένει αυτό, ανεξάρτητα από τα ενδιαφέροντά του, τη θέση του ή την κατάστασή του. Προ πολλού έθεσα ως στόχο μου να έχω τέτοια γνώση του αν­θρώπου, για να μπορώ πραγματικά να εισδύω στα βιώμα­τα του καθενός, ώστε να είμαι σε θέση να μοιράζομαι πραγματικά τα παθήματά του. Στην περίπτωση αυτή δη­μιουργείται η ακόλουθη εικόνα:

Είναι αδύνατο να εννοήσω τι συμβαίνει, αν εισέρχομαι στην καρδιά -του άλλου αν­θρώπου ή τον δέχομαι στη δική μου καρδιά
Εσύ πώς το βλέπεις αυτό; Τί είναι πιο σωστό να πούμε;  Ίσως, όταν γί­νεται λόγος όχι για εκείνο που "βλέπει" ο χειρούργος -δη­λαδή απλώς ένα κομμάτι σάρκας, έναν από τους μυς-, αλλά για το πραγματικό κέντρο της υπάρξεώς μας, αποδεικνύεται ότι η καρδιά μας σε όχι μικρότερον βαθμό αλλά ίσως και σε ακόμη μεγαλύτερο υπερβαίνει τα όρια αυτού του κόσμου, υπερβαίνει αυτό το επίπεδο. 
Και "εκεί", στο υπερκόσμιο επίπεδο, στην κίνηση της αγάπης, οι άν­θρωποι γίνονται τόσο οικείοι, ώστε να εξαφανίζονται τα "σύνορα" μεταξύ τους. Με την ευκαιρία αυτή θα σου πω ότι με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο είμαι εναντίον της μεταμοσχεύσεως της καρδιάς. Εκτός των άλλων, η πράξη αυτή βρίσκεται σχεδόν πάντοτε στα όρια του φόνου του δότη.  
Ιδιαίτερα κατά τους τελευταίους καιρούς το πιο "ε­πιτυχημένο", από ιατρική άποψη, πείραμα έγινε στη Νό­τια Αφρική. Θυμάμαι την παρακάτω ιστορία: Κάποιος που δεν πίστευε περιγράφοντας ζεστά και
γλαφυρά έλεγε ότι είδε πολλούς ναούς, αριστουργήματα αρχιτεκτονικής, πλήθος υπέροχων θρησκευτικών πινάκων, άκουσε πολύ ελκυστική μουσική, αλλά δεν είδε τον Θεό... Και ένας γέ­ρος

Αντί οι γέροι να γίνουν όπως τα παιδιά, κάνουν τα παιδιά γέρους! (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Γράφετε. πόσο αγαπάτε τα παιδιά εξαιτίας της υπέροχης ευγνωμοσύνης τους, η οποία έχει χαθεί στους μεγάλους ή έχει περιοριστεί αρκετά. Δίνετε παραδείγματα. Θα σας δώσω και εγώ ένα. Ο μητροπολίτης της Αγίας Πετρούπολης Ισίδωρος έλεγε συχνά πως όταν ήταν παιδί ήταν ξυπόλυτος. Κάποιος άνθρωπος ονόματι Πέτρος τον λυπήθηκε και του αγόρασε ένα ζευγάρι γαλότσες με λαστιχένιες σόλες για πέντε καπίκια. Αυτή η μικρή ευεργεσία χαράχθηκε τόσο βαθιά στη μνήμη του μικρού Ισίδωρου, ώστε μετά και κατά τη διάρκεια πενήντα χρόνων ως ιερέας και ως επίσκοπος συχνά στις λειτουργίες μνημόνευε τον ευεργέτη του Πέτρο.Παρακάτω γράφετε, ότι ακριβώς επειδή αγαπάτε τα παιδιά γι’ αυτό τα λυπάστε. Διότι ήρθαν δύσκολοι καιροί για την παιδική ψυχή, για τον παιδικό χαρακτήρα. Οι αντιθέσεις σαν κρύοι άνεμοι κτυπούν τα παιδιά στο σπίτι, στο σχολείο και τον δρόμο. Και δεν είναι ότι απλά φέρνουν μπροστά στα παιδιά δύο ποτήρια, αλλά δύο αντίθετες θεωρίες για τη ζωή, την εκπαίδευση, την οικογένεια, την πατρίδα, ακόμα δε περισσότερο μπερδεύουν τα παιδιά με αντίθετα παραδείγματα. Θα επιθυμούσατε κάποια ιδιαίτερη εκπαίδευση για τα παιδιά που θα τα προστάτευε από τη σύγχρονη ανευθυνότητα και σύγχυση.
Ο Χριστός είπε: «Αν δεν αλλάξετε κι αν δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε στη βασιλεία του Θεού» (Ματθ. 18,3). Ο Χριστός, λοιπόν, βλέπει μεγαλύτερη ανάγκη στην εκπαίδευση των ενηλίκων παρά των παιδιών. Δείχνει τη μέθοδο, πως πρέπει να εκπαιδευτούν οι ενήλικες. Πολύ απλά: Κοιτάζοντας τα παιδιά. Αλλά είπε πως πρέπει να εκπαιδεύσουμε και τα παιδιά: «Αφήστε τα παιδία και μην τα εμποδίζετε να έλθουν κοντά μου» (Ματθ. 19.14). Αφήστε τα παιδιά να πλησιάσουν το Χριστό

Η νέα γενιά ναρκωτικών. Τα «Ηχητικά ναρκωτικά»

Ναρκωτικά με τη μορφή ήχου κυκλοφορούν πλέον στο διαδίκτυο. Πρόκειται για αρχεία, τα οποία αφού ο χρήστης «κατεβάσει» από το Ίντερνετ, τα αποσυμπιέζει με ειδικό πρόγραμμα και τα ακούει μέσω ακουστικών.

Λόγω του διαφορετικού κύματος συχνότητας προκαλούν αντιδράσεις που μοιάζουν με αυτές που προκαλούν το αλκοόλ, η μαριχουάνα, τα χάπια έκταση, το Lsd και η κοκαΐνη.

Η τιμή τους κυμαίνεται από 2,5 έως 200 δολάρια.

Η επίδραση των ηχητικών ναρκωτικών σταματά με το που σταματήσει ο ήχος, ωστόσο οι νευροψυχολόγοι επισημαίνουν ότι μπορεί να προκαλέσουν βλάβες μη αναστρέψιμες, όπως διαταραχή στον ύπνο και φοβικές καταστάσεις.

Δείτε το βίντεο από τον skai

26 Aυγούστου Συναξαριστής Αδριανού και Ναταλίας, των Αγίων 23 Μαρτύρων, Αττικού και Σισινίου, Ιβιστίωνος Οσίου, Αδριανού, Τιθόη Οσίου, Ιωάσαφ Οσίου, Γελασίου.

Οἱ Ἅγιοι Ἀδριανὸς καὶ Ναταλία οἱ Μάρτυρες


Ὁ Ἅγιος Ἀδριανός, ὁ ὁποῖος ἔζησε τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Μαξιμιανοῦ, ἦταν παντρεμένος μὲ τὴν Ναταλία.

Μία μέρα λοιπὸν εἶδε 23 χριστιανούς, νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσουν
γιὰ τὴν πίστη τους. Ὁ Ἀδριανὸς ἐντυπωσιάστηκε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἄκουσε καὶ
δήλωσε στοὺς εἰδωλολάτρες ὅτι εἶναι καὶ αὐτὸς χριστιανός. Ἀμέσως τὸν
ἔπιασαν καὶ τὸν ἔκλεισαν στὴν φυλακή. Ἐκεῖ πῆγε ἡ Ναταλία νὰ τοῦ
συμπαρασταθεῖ καὶ νὰ τοῦ πεῖ νὰ μὴν λυγίσει.

Στὴν συνέχεια, ἀφοῦ ὑπέμεινε πολλὰ καὶ φρικτὰ βασανιστήρια παρέδωσε τὸ
πνεῦμα του. Ἀξιοσημείωτο εἶναι, ὅτι ὅταν οἱ εἰδωλολάτρες ἐπιχείρησαν νὰ
τοῦ κάψουν τὸ σῶμα, ξέσπασε μία δυνατὴ νεροποντὴ ἡ ὁποία ἔσβησε τὴ
φωτιά.

Τὸ σῶμα τοῦ ἐνταφιάστηκε ἀπὸ τὴν γυναῖκά του τὴν Ναταλία, ἡ ὁποία μετὰ
ἀπὸ λίγο καιρὸ θάφτηκε δίπλα του, ἀφοῦ μαρτύρησε καὶ αὐτὴ γιὰ τὸν
Χριστό.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.

Ἀναφαίρετον, ὄλβον ἡγήσω, τὴν σωτήριον, πίστιν τρισμάκαρ, καταλιπὼν τὴν
πατρῴαν ἀσέβειαν· καὶ τῷ Δεσπότῃ κατ’ ἴχνος ἑπόμενος, κατεπλουτίσθης
ἐνθέοις χαρίσμασιν· Ἀδριανὲ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, ὁμοῦ σὺν
Ναταλίᾳ τῇ θεόφρονι.

Τετάρτη, 25 Αυγούστου 2010

Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν.(Μέρος Α΄). Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.

«Ὁ ρόλος τῆς μητέρας στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν»
Μέρος Α΄
Ὁμιλίες μέ τον ἱερομόναχο Πατέρα Σάββα Ἁγιορείτη.
(άπομαγνητοφωνημένη ομιλία που μπορείτε να ακούσετε εδώ ή εδώ)


 Ἐλάτε νά κάνουμε προσευχή.
Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ Παρών καί τά  πάντα Πληρῶν, ὁ Θησαυρός τῶν ἀγαθῶν, καί Ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν, καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν.
Εὐλογητός εἶ Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ πανσόφους τούς ἁλιεῖς
ἀναδείξας καταπέμψας αὐτοῖς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον καί δι’ αὐτῶν τήν οἰκουμένην σαγηνεύσας φιλάνθρωπε δόξα Σοι.

Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν
τό φωτίζον καί ἁγιάζον πάντα  ἄνθρωπον
ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον
σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου Σου
 ἵνα ἐν Αὐτῷ  ὀψόμεθα Φῶς τό ἀπρόσιτον
καί κατεύθυνον τά  διαβήματα ἡμῶν
πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν Σου
πρεσβείαις τῆς παναχράντου Σου Μητρός
καί πάντων Σου τῶν Ἁγίων Ἀμήν.

1.ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΤΕΡΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

Σήμερα μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα θά μιλήσουμε γία τήν συμβολή τῆς μητέρας στήν διαπαιδαγώγηση τῶν παιδιῶν.
Λέει ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὅτι ἡ σημαντικότερη δραστηριότητα τῆς χριστιανῆς μητέρας, στό πλαίσιο τῆς οἰκογένειας εἶναι ἡ καλή ἀνατροφή τῶν παιδιῶν της.  Τό κύριο ἔργο τῆς μητέρας εἶναι ἡ ἀνατροφή τῶν παιδιῶν.  Αὐτή ἡ θέση τοῦ ἱεροῦ Πατρός πηγάζει βεβαίως ἀπό τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Σκοπός μας: Ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Κύριο »

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.140-141)
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
«Σκοπός μας: Ἡ ἕνωσή μας μέ τόν Κύριο»


Προσέξτε τό σκεῦος τῆς καρδιᾶς σας. Φυλάχτε τό καθαρό, προφυλάξτε το μέ τεῖχος, μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή.  Ἀλλῶς θά συμβεῖ ὅ,τι καί σ’ ἕνα κῆπο χωρίς φράχτη, κάποιου ὀκνηροῦ καί ἀδιάφορου νοικοκύρη, ὅπου κάθε ζῶο μπορεῖ νά πέσει έσα καί νά καταστρέψει ὅ,τι εἶναι φτιαγμένο. Ἐξαιτίας τῆς σταθερῆς πίστεως, ἐξαιτίας τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς, ἡ ψυχή λαμβάνει τό ἅγιο Πνεῦμα καί γίνεται σκεῦος τῆς Θείας Χάριτος καί ἡ τόσο καθαρή καί ἁγνή ψυχή, χωρίς κόπο, τηρεῖ κάθε ἐντολή τοῦ Θεοῦ.  Διότι, λέγει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «Μείνατε ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν ὑμῖν. καθώς τό κλῆμα οὐ δύναται καρπόν φέρειν ἀφ’ ἑαυτοῦ, ἐάν μή μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδέ ὑμεῖς, ἐάν μή ἐν ἐμοί μείνητε, ἐγώ εἰμί ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τά κλήματα. Ὁ μένων ἐν ἐμοί κἀγώ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπόν πολύν, ὅτι χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰω. 15, 4-5)
.
Πρέπει νά ἀναγκάσουμε τόν ἑαυτό μας νά ἐνωθεῖ μέ τόν Κύριο, διότι χωρίς προσπάθεια ποτέ κανείς δέ λαμβάνει τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.  Αὐτή εἶναι ἡ βασική

ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ(MP3)




Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 15-08-10 στό Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱ. Ἡσ. «Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς»

Πηγή εικόνας anavaseis.blogspot.com

Δωρεά οργάνων; Ἡ Παγίδα τῆς Δωρεᾶς ὀργάνων καί ἡ ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας


Του πρεσβυτέρου  Εὐθυμίου  Μουζακίτη  ἐφημερίου Ἱ.Ν. Ἁγ. Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Ἀμαρουσίου
  Στή σημερινή ἐποχή  τῶν ἰατρικῶν ἐπιτευγμάτων καί τῆς παραπληροφόρησης, κυκλοφορεῖ  μία λανθασμένη ἀντίληψη  ὅτι ἡ δωρεά ὀργάνων σώματος εἶναι ἡ μεγαλύτερη προσφορά, ἡ μεγαλύτερη ἀπόδειξη ἀνθρωπιᾶς καί μεγαλοψυχίας.  Μ’ αὐτό τό ἐπιχείρημα προτείνουν στούς ἀνθρώπους νά γίνουν δωρητές ὀργάνων.  Κάθε “ἐγκεφαλικά νεκρός” μπορεῖ νά θεωρηθεῖ  "δότης ὀργάνων". Αὐτό σημαίνει ὅτι κύρια ὄργανα μποροῦν νά χρησιμοποιηθοῦν ὡς μοσχεύματα γιά ἀσθενεῖς πού δηλώνονται σέ μία λίστα γιά μεταμόσχευση.  Ὁ δότης, νοσηλεύεται ἤδη σέ μία μονάδα ἐντατικῆς θεραπείας συνδεδεμένος σέ πολλά μηχανήματα πού βοηθοῦν τή λειτουργία τῆς καρδιάς καί τῆς ἀναπνοῆς.

Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἀγώνας καί βία κατά τήν προσευχή»

Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα
Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του (σελ.137-140)
Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα  π.Ιωάννου Φωτοπούλου
«Ἀγώνας καί βία κατά τήν προσευχή»

Ὁ πνευματικός τοῦ π. Σάββα ἔτσι τόν συμβούλευσε: «Νά κλαῖς μετά κλαιόντων καί νά συμπάσχεις μέ τούς θλιβομένους.  Μ΄ αὐτόν τόν τρόπο, μέ τίς ξένες ἐλλείψεις διορθώνεις τίς προσωπικές σου ἐλλείψεις, διότι ὅποιος γιά τίς ἁμαρτίες τοῦ πλησίον χύνει θερμά δάκρυα, ἐκεῖνος θεραπεύει τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του ἀπό ἐκεῖνο τό σφάλμα τοῦ ἀδελφοῦ γιά τό ὁποῖο ἔκλαψε».
Ὁ μπάτουσκα, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, συχνά ἐξομολογοῦσε τούς προσκυνητές μέ δάκρυα καί συνέπασχε μέ τίς ἀδύναμους ἀνθρώπους.
«Πολλές φορές ἐξ αἰτίας ἐπείγουσας ἐργασίας στά καθήκοντα σου, ἤ ἐξ αἰτίας τῆς θέσεως σου στήν οἰκογένεια ἤ τήν κοινωνία, χρειάζεται νά ἐλαττώσεις τόν ἀγῶνα σου στή νηστεία ἤ τήν προσευχή.  Τό νά ὑπηρετεῖτε μέ πραότητα τόν πλησίον εἶναι ἀνώτερο ἀπό τό νά κάνετε τόν κανόνα σας καί νά πηγαίνετε μέ καταβεβλημένες δυνάμεις στό ναό. Ὁ Κύριος δέν ἀπαιτεῖ κάτι τέτοιο».
Ἕνα τέτοιο χαρτί μέ τό προαναφερθέν περιεχόμενο ἔλαβε μιά ἀπό τίς πνευματικές θυγατέρες τοῦ π. Σάββα πού βρίσκοταν σέ ἀπορία: τί νά κάνει, πῶς νά ἐνεργήσει;  Νά πάει στό ναό ἤ νά κάνει τό διακόνημά της; Ὁ γέροντας τήν πρόλαβε καί ἀπάντησε στήν ἀπορία της.
Νά τί ἔλεγε ὁ π. Σάββας γιά τήν προσευχή:
  -Κάνοντας τήν προσευχή σου, στάσου και συναισθάνσου ὅτι προσεύχεται στόν ἴδιο τόν Κύριο καί Θεό, στήν Πανάχραντη Δέσποινα ἤ σ’ αὐτούς εὐαρέστησαν τό Θεό, τούς Ἁγίους, οἱ ὁποῖοι ἀοράτως

Περί σεμνῆς ἐμφανίσεως


Ἀπ’ τίς Διδαχές τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ


«Ὅποια γυναῖκα πη­γαί­νει στήν Ἐκκλησία καί σκε­πάζεται μέ τήν ντροπή, φαί­νε­ται ὡς μάλαμα.  Ἄς μοῦ τό εἰ­πῇ, νά βάλω ὅλους τούς χρι­στιανούς νά τήν συγχω­ρέ­σου­νε καί νά παρακαλῶ τόν Θεό εἰς ὅσον καιρόν καί ἄν ζήση διά τήν ψυχή της καί διά τά παιδιά της»
                       (Α΄ καί Ζ΄ Δι­δα­χή).
 
 
 

25 Αυγούστου Συναξαριστής Βαρθολομαίου Αποστόλου, Τίτου Αποστόλου, Σάββα, Επιφανίου, Ιωάννη και Γενναδίου, Μηνά Αρχιεπισκόπου, Ιωάννη Καρπαθίου.

Ἀνακομιδὴ Τιμίων Λειψάνων Βαρθολομαίου Ἀποστόλου



Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Βαρθολομαῖος μαρτύρησε μὲ σταυρικὸ θάνατο στὴν Ἀρμενία. Τὸ ἅγιο λείψανο του οἱ χριστιανοὶ τὸ ἔβαλαν μέσα σὲ μιὰ πέτρινη θήκη καὶ τὸ ἔκρυψαν στὴν Οὐρβανούπολη. Ἐπειδή, ὅμως, ἡ θήκη γιάτρευε πολλὲς ἀσθένειες, συνέρεαν σὲ αὐτὴν πλήθη λαοῦ. Γι’ αὐτὸ οἱ εἰδωλολάτρες, ὅταν βρῆκαν τὴν κατάλληλη εὐκαιρία, πέταξαν τὴν θήκη στὴ θάλασσα, μαζὶ μὲ ἄλλες τέσσερις θῆκες μαρτύρων.
Τότε ἔγινε κάτι τὸ θαυμαστό. Ἡ θήκη μὲ τὸ λείψανο τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου, συνοδεία τῶν ἄλλων τεσσάρων θηκῶν, ἀφοῦ πέρασαν τὴν Μαύρη Θάλασσα, τὰ στενά του Ἑλλησπόντου, τὸ Αἰγαῖο πέλαγος καὶ τὸ Ἀδριατικό, ἔφθασαν ἀριστερὰ τῆς Σικελίας, στὸ νησὶ Λιπαρᾶ.
Ἔπειτα, οἱ θῆκες ποὺ συνόδευαν τὴν θήκη τοῦ Ἁγίου Βαρθολομαίου πῆγε ἡ κάθε μία σὲ διαφορετικοὺς τόπους τῆς Ἰταλίας. Τότε λοιπόν, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύφθηκε στὸν ἐπίσκοπό τῆς Λιπαρὼς, Ἀγάθωνα, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ κατέβηκε στὴν παραλία καὶ εἶδε τὴν θήκη, ἔμεινε ἐκστατικός. Μὲ σεβασμὸ τότε, συνόδευσαν τὴν θήκη μὲ τὸ ἅγιο λείψανο ἐκεῖ ὅπου θαυματουργικὰ ὑπέδειξε ὁ Ἀπόστολος τοῦ Θεοῦ καὶ ὅπου κτίστηκε μεγαλοπρεπὴς ναός.
Δίκαια, ἔτσι, μπορεῖ νὰ πεῖ κανείς: «Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ». Θαυμαστὸς εἶναι ὁ Θεὸς στὶς προστασίες ποὺ παρέχει στοὺς Ἁγίους Του, ποὺ εἶναι ἀφοσιωμένοι σ’ Αὐτόν.

Τρίτη, 24 Αυγούστου 2010

Έγινε κλέφτης, αλλά είχε πολλή ευλάβεια στη Θεοτόκο!

Διδαχές Αγίου Κοσμά του Αιτωλού (μνήμη 24 Αυγούστου)

Να έχετε ευλάβεια σε όλους τους Αγίους της Εκκλησίας, και περισσότερο  στη Δέσποινα Μαρία , διότι όλοι οι Άγιοι είναι δούλοι του Χριστού, η δε Θεοτόκος είναι Βασίλισσα του ουρανού και της γης, που παρακαλεί τον εύσπλαχνο Χριστό για τις αμαρτίες μας. Για τούτο πρέπει και εμείς να τιμούμε τη Δέσποινά μας με νηστείες και ελεημοσύνες.Ένας άνθρωπος ονομαζόμενος Ιωάννης νικήθηκε και έγινε κλέφτης, έγινε και καπετάνιος σε 100 κλέφτες· αλλά είχε πολλήν ευλάβεια  στη Θεοτόκο και κάθε πρωί και βράδυ έλεγε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Θέλοντας ο πανάγαθος Θεός να τον σώσει για την ευλάβεια που είχε  στη Θεοτόκο, έστειλε ένα άγιο ασκητή, τον οποίον άμα είδαν οι κλέφτες τον έπιασαν. Τους λέει ο ασκητής: Σας παρακαλώ, να με πάτε  στον καπετάνιο σας, διότι έχω να σας πω λόγο για το καλό σας. Τον πήγαν  στον καπετάνιο και του λέει: Κράξε μου όλα τα παλληκάρια να έλθουν να σας πω ένα λόγο. Τους κράζει ο καπετάνιος και ήλθαν. Λέει ο ασκητής: Δεν έχεις άλλον; Έχω, λέει, ένα μάγειρο. Του λέει του ο ασκητής: Κράξε τον να έλθει. Και άμα ήλθε, δεν μπορούσε  να δει τον ασκητή ο μάγειρος, αλλά γύριζε το πρόσωπό του  σε άλλο μέρος. Τότε του λέει ο ασκητής: Εις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού σε προστάζω να μου ειπείς ποιός είσαι και ποιός σε έστειλε και τί κάνεις εδώ που κάθεσαι; Αποκρίθηκε ο μάγειρος και λέει: “Εγώ είμαι ψεύτης και πάντοτε το ψέμα λέω,  αλλά τώρα,

Η συγχώρηση των εχθρών του (24 Αυγούστου – παραλαβή σκηνώματος Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου)

Ο άγιος Διονύσιος, ο μεγάλος ιεράρχης, που το λείψανο του σώζεται άφθαρτο στην Ζάκυνθο, τα τελευταία χρόνια της ζωής του ζούσε στο μοναστήρι της Παναγίας της Αναφωνήτριας στην Ζάκυνθο.
Η ψυχή του ευφραινόταν στη γαλήνη της ζωής στο μοναστήρι· χόρταινε και γέμιζε χαρά. Μα δεν άργησε να τον βρει μια μεγάλη θλίψη. Κάποιος σκότωσε τον αδελφό του Κωνσταντίνο Σιγούρο! Είναι εύκολο να φαντασθεί κανείς πόσο πόνεσε η ψυχή του αγίου! Οι άγιοι λυπούνται για το κάθε κακό, που γίνεται στον κόσμο. Πόσο περισσότερο, για τόσο μεγάλα εγκλήματα!
Αλλά να, μια ημέρα έρχεται στο μοναστήρι ένας ξένος έντρομος. Πέφτει στα πόδια του Αγίου και τον καθικετεύει:
-Λυπήσου με, άνθρωπε του Θεού! Κρύψε με. Ψάχνουν να με βρουν! Και αν με βρουν, θα με σφάξουν σαν αρνί! Σώσε με!…
- Γιατί, παιδί μου, Τί κακό έκαμες;
-Σκότωσα άνθρωπο! Λυπήσου με! Κρύψε με! Από στιγμή σε στιγμή φθάνουν! Με έχουν πάρει από πίσω!….
- Ποιοί, παιδί μου; Ποιοί;
- Οι Σιγούροι! Σκότωσα τον αδελφό τους!… Τρέμει ο άγιος από τον πόνο. Δάκρυα τρέχουν στα μάτια του. Και με φωνή σβησμένη ψελλίζει: Και τί σου έφταιξε ο καλός αυτός άνθρωπος;
Μα δεν προχωρεί. Θυμάται τον λόγο του Χριστού: Αγαπάτε τους εχθρούς σας. Συγχωρείτε και ευεργετείτε τους εχθρούς σας, αν θέλετε να είσθε τέκνα του επουρανίου Πατέρα. Και ακόμα ο άγιος

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου Λόγοι Α΄ Μέρος Δ΄ Κεφάλαιο 4ο. Η ορθόδοξη παράδοση. «Να αφήσουμε μια καλή παράδοση»

Λόγοι Α΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ"
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 
Να αφήσουμε μια καλή παράδοση
- Πώς μερικά μέρη, Γέροντα, έχουν καλούς ανθρώπους;
- Υπάρχουν καλοί άνθρωποι, άφησαν μια καλή σειρά και τώρα συνεχίζεται μια καλή παράδοση. Δεν είναι ότι το χώμα βγάζει καλούς ανθρώπους! Όταν ένας τόπος έχη καλή παράδοση ή κακή παράδοση, αυτό συνεχίζεται. Εκεί στην Ήπειρο ήταν κάποιο χωριό, κοντά στα αλβανικά σύνορα, που οι κάτοικοί του πήγαιναν στον Εσπερινό, στην Θεία Λειτουργία, όποτε είχε, ακόμη και στο Απόδειπνο. Και –πώς να πη κανείς;- ζούσαν τον Παράδεισο και από αυτήν την ζωή, θα πάνε και στον Παράδεισο στην άλλη ζωή. Αυτοί βοήθησαν τον εαυτό τους, βοήθησαν και την άλλη γενιά, και δημιούργησαν μια καλή συνέχεια. Και όταν οι απόγονοί βρεθούν σε μια παράδοση καλή, συνεχίζεται μια παράδοση καλή. Στο διπλανό ακριβώς χωριό όλοι έκλεβαν. Έναν παπά έβγαλε το χωριό αυτό, και αυτός έκλεβε εικόνες από την Εκκλησία! Όχι ότι σ’ αυτό το χωριό ήταν το χώμα τέτοιο, αλλά οι άνθρωποι εκεί είχαν αυτήν την κακή συνήθεια. Άφησαν έτσι μια κακή σειρά, και αυτή η παράδοση η κακή συνεχίζεται. Θέλει πολλή δουλειά, για να έρθη εκεί μια καλή παράδοση. Και βλέπεις, όταν κάποιος είναι κακός, προσπαθούν να αποδείξουν όλοι πως δεν είναι από τον τόπο τους· ψάχνουν για την καταγωγή του. Όταν είναι κάποιος άγιος, κοιτάνε ποιος θα προλάβη να τον κάνη δικό του! Σαν τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό· ενώ είναι Στερεοελλαδίτης, τον έβαλαν στους Ηπειρώτες Αγίους, επειδή ο πατέρας του ήταν από τα Γραμμενοχώρια της Ηπείρου· ήθελε-δεν ήθελε ο Άγιος!
Γνώρισα έναν οικογενειάρχη που, όταν μιλούσε, κουνούσε το δάκτυλό του συνέχεια και νευρικά. Μετά και τα παιδιά του, όταν μιλούσαν, κουνούσαν και εκείνα το δάκτυλό τους! Γιατί τα παιδιά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου